Jak rozmawiać z dziećmi na trudne tematy? - Plaster miodu

Błąd: Brak formularza kontaktowego.

Schedule a Visit

Nulla vehicula fermentum nulla, a lobortis nisl vestibulum vel. Phasellus eget velit at.

Call us:
1-800-123-4567

Send an email:
monica.wayne@example.com

576 566 984
osrodek@plastermiodu.waw.pl

Jak rozmawiać z dziećmi na trudne tematy?

31 października 2018 r.

Dzieci zadają trudne pytania, a my dorośli nie zawsze potrafimy na nie odpowiedzieć. Co robić kiedy poruszany jest temat choroby, śmierci, cierpienia? Czy dorośli mogą sobie pozwolić na chwilę słabości, łzy przy dziecku? Próbowałyśmy dziś zastanowić się nad tym w Radio Warszawa.

Kliknij tutaj, żeby odsłuchać nagrania.

Categories: Warto przeczytać

Plaster Miodu

Plaster Miodu

Ośrodek psychoterapii i wsparcia dla rodzin. Dbamy o to, aby osoby korzystające z oferty Plastra Miodu, odczuły, że towarzyszymy im w drodze do zmiany, dodajemy odwagi, czasem pomagamy spojrzeć z innej perspektywy i odnaleźć zasoby, o których istnieniu już zapomniały.

Czytaj więcej

Zobacz wszystkie »

Zapisz się do naszego Newslettera!

Tekst RODO: www.plastermiodu.waw.pl/rodo/

REKOMENDACJA

Chcieliśmy bardzo gorąco przekonać wszystkich, którzy mają problemy z nastolatkami, nieumiejącymi odnaleźć się w życiu, że warto podjąć próbę terapii rodzinnej!
Mieliśmy bardzo poważne problemy z naszą córką. Osobą o bardzo dużej wrażliwości, raczej zdecydowanie nadwrażliwą, o niezwykle niskiej samoocenie.
Wtedy ktoś zaproponował terapię rodzinną. Zupełnie przypadkiem trafiliśmy do Pani Aleksandry Lutoborskiej! Początki były bardzo, bardzo trudne, jednak dzięki profesjonalnej pomocy Pani Oli, stopniowo nasze relacje z córką ulegały poprawie.
Po pewnym czasie uwierzyła w siebie, choć nie było Jej łatwo skończyła studia. Od 5 lat jest bardzo szczęśliwą mężatką i ma u boku wspaniałego partnera! Cieszymy się bardzo Jej szczęściem!
Z perspektywy tych wielu lat widzimy wyraźnie, że bez wsparcia Pani Oli losy naszej rodziny mogły potoczyć się całkiem inaczej!

Państwo S. Uczestnicy terapii rodzinnej.

REKOMENDACJA

Tego, co tu się odbywało ja bym nie nazwał terapią. Bo terapia mi się zawsze kojarzyła z jakimś praniem mózgu. To były raczej spotkania, w czasie których była przestrzeń na to, żeby ten, kto chce, mógł sam sobie pomóc.

Pan P., ojciec rodziny, uczestnik terapii rodzinnej

REKOMENDACJA

Na początku terapii nie wiedzieliśmy w ogóle, o czym tu mamy rozmawiać. Myśleliśmy, że ktoś po prostu nam powie, co źle robimy i co mamy zmienić, żeby dziecku się poprawiło. Dopiero dzięki tym spotkaniom zaczęliśmy zauważać, co to tak naprawdę znaczy, że jesteśmy rodziną.

Rodzina Państwa C.

REKOMENDACJA

To zabrzmi zabawnie, ale podjęcie decyzji o rozpoczęciu terapii to już dużo, i to coś więcej niż decyzja, to proces :) W moim wypadku proces decyzyjny trwał dłuższy czas, aż pewnego dnia odkryłam, że chciałabym się rozwijać, zdobywać świat, być szczęśliwa, ale z tą wiedzą o sobie, o świecie, jaką wówczas miałam, nie umiałam spełnić swoich pragnień, a doświadczenia z przeszłości brały górę nad pragnieniem wolności i spełnionego życia.
Czy było łatwo, lekko i przyjemnie? Cóż, bywało różnie... ale jak wspaniale jest dostrzegać drobne zmiany, w zachowaniu, w relacjach, w odbiorze otaczającego świata. Jakże wspaniale jest patrzeć na ludzi wokół bez lęku, iść wyprostowanym do pracy, być pogodzonym z własną niedoskonałością a jednocześnie być dumnym z nawet najmniejszych osiągnięć. Do dziś pamiętam, gdy pierwszy raz w trakcie trwania terapii założyłam sukienkę, korale, kolczyki... i uśmiechnęłam się do swojego odbicia w lustrze :)

Pani Agnieszka, 30 lat

REKOMENDACJA

To doświadczenie dało nam możliwość przyjrzenia się naszym rolom, które przyjmujemy w życiu oraz zobaczenia, czy jest to nasz świadomy wybór, na ile nam to odpowiada, skąd się wzięło, jakimi wartościami kierujemy się w życiu i zweryfikowania tego, co nam podpowiada rozum, a co serce…

Pani Marzena, uczestniczka warsztatów dla kobiet